Oslo har sitt litteraturhus, ålreit, Bergen får snart sitt. Det er mykje snakk om kva det skal innehalde, korleis det skal organiserast og kor pengane kjem frå. Nokre lokale forfattarar har hivd seg inn i debatten i BT og BA med meiningar om dette, eg synes det er viktigare å verne om biblioteket. Det er viktig at eit eventuelt litteraturhus ikkje grip inn i biblioteket sine sårt tiltrengte bevilgningar, og det er utruleg viktig at biblioteket får lov til å vere bibliotek, at det ikkje blir sprengt ut til å vere eit kultur-/samfunnshus der ein risikerer å gå seg på alt frå matkurs til utgyting av flow frå lokale rapperar. Eit utdrag her frå gårsdagens innlegg i BA:
"først og fremst må angsten vekk. Bibliotekarar må bli sikrare på at den jobben dei har gjort er god nok, at det er bøker dei primært skal drive med, og ikkje suse rundt som fleksible kulturkonsulentar, arrangørar og ”innkastarar”. Dei må ikkje vere redde for å ikkje vere ”kule” nok. Og kulturpolitikarar må slutte å reparere det som fungerer, eller har fungert til no. Biblioteket har ingenting i ein sekkepost å gjere. Har det hamna der, er det av manglande forståing av både kva eit bibliotek og ei bok er. Det er ei skam for byar og middels tettstader å ikkje ha eit godt fungerande bibliotek med godt nok lønte tilsette som veit kva samlingane inneheld, og kva dei kan få tak i viss det manglar. Det er eit tydeleg signal om at ein der ikkje bryr seg verken med danning, kulturliv eller kollektive minne. Det er på andre sida slett inga skam å ikkje ha noko litteraturhus. Det gjenstår å sjå kva og korleis dette blir, men det virkar veldig galt å la det ete seg inn på biblioteket sine bevilgningar, eller sprenge ut definisjonane av biblioteket, tvinge det til å vere noko anna, usikker på si eiga rolle."
